Nog maar een paar dagen! - Reisverslag uit Obama, Japan van Erik Ensing - WaarBenJij.nu Nog maar een paar dagen! - Reisverslag uit Obama, Japan van Erik Ensing - WaarBenJij.nu

Nog maar een paar dagen!

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Erik

19 Juli 2006 | Japan, Obama

nou, het gaat weer snel allemaal. over een paar dagen ben ik al weer thuis.
maar, ik heb nog wat meegemaakt de afgelopen week.

om te beginnen, een paar weken geleden, was er een klein soort sport festivalletje tussen alle classes in the de school. 't was wel grappig, alleen aardig nat, waardoor op de tweede en laatste dag van het tournament ongeveer alle klassen in de gymzaal zaten, die dus verdomd warm was.
mijn klas werd tweede met het meiden volleybal.

toen kwam het echte sport festival. we begonnen een paar weken geleden met rollen indelen.
dus eigenlijk waar iedereen aan mee wou doen. ik wist toen nog niet of er misschien wat op die dag (15 juli) was van AFS, dus ik deed alleen maar mee met het touwtrekken.
toen, vorige week maandag, (de 10de) begonnen we met het oefenen, in de gymzaal, omdat er buiten net het staartje van een tyfoon langskwam. in de dagen daarna was het buiten training, maar dat was helemaal geen pretje, want het werd die week ongeveer 37 graden, en het hele sportveld heeft geen enkele schaduw. uiteindelijk werden er wel een paar tenten neergezet op de leerlingen tribune zodat er niet TE veel zonnesteken waren.
dus, op de 15de stond dus de hele school, rond 9 uur in de ochtend, op het sportveld om een beetje te marcheren voor de hoofdmeester.
na de nodige ceremonies van vlaggen gewaai, gelijk spel beloofd, etc, begonnen de wedstrijden.
de school was verdeeld in blokken. oftewel, iedereen die in bijvoorbeeld een E klas zat, zat op de E-blok tribune. en ieder blok has zijn eigen kleur (E, mijn klas, had wit), en mascottes (E had Elmo, op een groot bord boven de tribune). de wedstrijden zelf waren verdeeld tussen klasse wedstrijden, blok wedstrijden, en (ongeveer) induvidueel.
de meeste van de wedstrijden waren ren-wedstrijden, met een aantal anderen ertussen gegooid, waaronder touwtrekken, en een triatlon die aangepast was aan het sportveld. oftewel, het 'zwemmen' was liggen op een bord en alleen de armen gebruiken om jezelf voort te bewegen, het 'fietsen' was op zeer kleine fietsjes (ik zou er niet eens opgepast hebben), en het rennen was gewoon rennen.
met het touwtrekken had E-blok een keer gewonnen, en de volgende verloren, waardoor we uit waren. dit was in deel omdat ik in de eerste wedstrijd mijn handen had opengehaald, dus ik kon niet echt meer trekken.
naast het sport-gedoe was er ook nog de 'clubmarch', waarin alle clubs die bij de school horen (dat zijn ongeveer alle) een beetje rond het veld gingen paraderen.
ik zit in de ESS (English Speaking Society), en de kunstclub. ik liep met de kunstclub, omdat die maar 3 leden in totaal had, met mij mee gerekend. op de grote dag waren er maar twee leden, omdat de derde een dag vrij had omdat die met de generale repetitie een aardig sterke zonnesteek had opgelopen, en ze had een nacht in het ziekenhuis door moeten brengen.
uiteindelijk, aan het eind van de dag, was er het dansen, waarin eerste de meiden, en dan de jongens van elk blok dansstukjes gingen opvoeren. dit was erg leuk om te zien, alleen van elke groep die terug kwam waren er minsten twee mensen die naar de ziekenboeg moesten afgevoerd, omdat ze erg dicht tegen een zonnesteek aanzaten.
en dan helemaal aan het eind kwamen nog een aantal speeches, waarin de ziekenboeg het helemaal druk kreeg, en dan nog opruimen.
het was een erg leuke dag, al was het ietwat heet.

op zondag was er een afscheids feestje voor mij, dat was georganizeerd duus mijn 'bus vrienden', oftewel, mijn vrienden die ik elke dag in de bus zie, en die niet in mijn klas zitten.
dat was er leuk, we gingen barbequeen, en zwemmen, alleen niemand had mij dat verteld, dus ik had de verkeerde broek mee, en op 't eind was er ook nog vuurwerk, dat hier verdomd makkelijk te krijgen is, en voornamelijk siervuurwerk in de vorm van toortsjes was.

en op maandag was het afscheidsfeest van AFS, waarvoor een een speech in't Japans van minimaal 3 minuten moest houden. die speech kreeg ik pas af op zondag, voornamelijk omdat door alle oefeningen de afgelopen week, ik geen tijd had om met de leraar die mij Japans leert de speech te vertalen. alleen op vrijdag lukte het, maar toen wou de gastfamilie de speech nog checken zodat het 'echt' Japans was, en ook nog goed klonk.
na ja, ik had dus de speech niet meer dan een keer of twee, drie doorgelezen, maar hij ging wel goed, en het afscheids feestje was ook wel weer leuk. ik ga al die AFSers wel missen. samen met m'n andere vrienden en gastfamilie.

en dat was het zover. op vrijdag moet ik nog een speech houden voor de school, maar daar vertel ik wel over als ik weer terugben, deze zondag.

dus, tot zondag allemaal!

(and sorry, no English this time. call me on Sunday if you want to hear it :P)

  • 19 Juli 2006 - 12:06

    Moeders:

    Erik, dit had je eerder moeten schrijven: bij de Nijmeegse 4 daagse zijn gisteren 2 mensen overleden door een zonnesteek. Hier is het maar 35 graden....de rest van de 4 daagse is afgelast vanwege de hitte...
    Tot zondag - ik vind het heerlijk dat je weet thuiskomt, maar ook fijn om te weten,dat je dat gezin gaat missen. Tot zondag, dikke kus, mama

  • 21 Juli 2006 - 09:47

    Jeannette En Aart:

    Beste Erik,
    Op de valreep nog even een korte reactie op jouw laatste bericht uit den vreemde.
    Jouw verhaal over de sportdagen bevestigt nog eens stevig de reputatie van de Japanners als toegewijde en dappere strijders voor het hogere doel. Ondanks het grote aantal 'slachtoffers' door de barre klimatologische omstandigheden rennen, dansen en fietsen deze dappere scholieren met een ware kamikazegeest door voor de eer van hun school. En dan te bedenken dat wij hier de Nijmeegse Vierdaagse al afgelasten als er op de eerste warme dag twee doden vallen. Ik wed dat de Japanse deelnemers aan de Vierdaagse ondanks de afgelasting nog drie dagen stiekem in kleine groepjes hebben doorgemarcheerd. Een Japanner geeft niet op. 'De gladiolen of de dood!' Een eerbetoon met gladiolen was echter al niet meer mogelijk, aangezien deze onmiddellijk na de afgelasting allemaal waren uitgedeeld aan verpleeg- en verzorgingshuizen.

    Het is overigens opvallend om te lezen dat in Japan het marcheren voor het schoolhoofd en het zwaaien met vlaggen nog heel gewoon is bij schoolmanifestaties. Dit soort uitingen van eenheid, idealisme en discipline worden in Nederland al sinds de jaren zeventig kinderachtig en zelfs enigszins verdacht gevonden.

    Gelukkig zag ik dat jouw 'busvrienden' zich op de afscheidsfoto niet stram in de houding en ernstig kijkend hebben laten fotograferen. Ze doen gewoon lekker gek en ongedisciplineerd. Dat kunnen ze gelukkig ook.

    Ik hoop dat we jouw Japanse afscheidsspeech bij gelegenheid ook eens mogen horen.
    Erik, bedankt voor een leuke serie met persoonlijke verhalen. We hebben ze met plezier gelezen.

    We wensen we je nog een paar mooie afscheidsdagen en hopen dat je een voorspoedige terugreis zult hebben. Als we volgende week niet met de caravan rondzwerven, komen we zeker even langs. Hartelijke groeten van Jeannette, Aart, Judith , Gijs en Jakob.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Japan, Obama

Erik
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 2427
Totaal aantal bezoekers 40634

Voorgaande reizen:

18 Augustus 2005 - 19 Augustus 2005

Mijn eerste reis

Landen bezocht: